(FIOT 33) FESTIVAL INTERNACIONAL OUTONO DE TEATRO DE CARBALLO FOTO DE VANESSA RÁBADE   UN CHEJOV ATEMP ORAL (A propósito de “Vania x Vania (versión 1)” de Teatro Kamikaze)   SANTIAGO PAZOS Quizais este Tío Vania de Pablo Remón, autor da adaptación e director, sexa a obra que mellor representa o lema “Agora é sempre” deste FIOT 33. Un Chejov espido e atemporal que fala do que acontece nunha familia, que puidera existir en calquera época, centrándose nun personaxe non tan complexo como aparenta. Un home que se sinte fracasado e que mira ao seu redor cunha ironía existencial que agocha a fraxilidade que o corroe por dentro. Como ben sinala Remón, a Vania escapáselle o tempo e por moito que se empeñe non é un heroe tráxico, se non máis ben un heroe ridículo. Certo que o adaptador, ou reconstrutor,  converte este drama nunha especie de traxicomedia na que ningún personaxe parece ser quen debera ser. Un xogo ben interesante, por certo. De aí o interese teatral de repoñer a Chejov, (record